Dit boek bevat een verslag van de avonturen van Sido Nijholt op het WK padel in Asuncion Paraguay. Het is in episodes als losse verhalen eerder gepubliceerd op www.klapwiekproducties.nl .
Tekst op muziek
Herman Nijholt
Nederlandstalig
Paperback
2016
ISBN 978-1-38-973113-6
153x229 mm
192 pagina’s inclusief illustraties in zwart-wit en kleur
verhalen over 50 liedjes van Frank Boeijen, The Scene, André Hazes, Louis Davids, Marco Borsato, de Selvera’s, het Cocktail Trio, Bob Bouber, de Kift, Gorki, Raymond van het Groenewoud, Eddie Christiani, Boudewijn de Groot, Tröckener Kecks, Skik, Johnny Jordaan en vele anderen.
Kosten €12,50 + verzendkosten
Verzendkosten binnenland €5,-
Te bestellen via: klapwiek@ziggo.nl
Procedure bestellingen:
- Eerst bestelling inclusief verzendadres per mail
- Daarna geld overmaken
- Daarna wordt de bestelling opgestuurd
De aanleiding
‘De Zangeres zonder Naam staat er niet eens in!’, riep ik, toen ik De Standaards van Spits inkeek. Ik kijk een gegeven paard altijd diep in de bek, en dat is maar goed ook.
‘Wat vreemd,’ zei mijn vrouw vol begrip, terwijl ze een glas wijn in schonk, om mijn 60e verjaardag alvast te vieren.
‘En Gorki staat er niet in.’
‘En Johnny Jordaan dan?’
‘Ook niet! Er staan verdomme helemaal geen smartlappen in! Ik schrijf een Tegenboek.’
Ik wist dat ik het zou kunnen, maar wilde ik het eigenlijk wel? Want laten wij eerlijk zijn, wanneer wij over muziek in de volle breedte spreken, dan is het Nederlandstalige Lied niet meer dan een 2e klasse zaterdag amateur. Een enkele uitzondering daar gelaten. En wie staat daar langs de lijn? Het antwoord is eenvoudig. De opa van de spits staat langs de lijn en het vriendinnetje van de keeper. Ik zou het dus persoonlijk moeten houden, dichtbij, dan zou het wellicht iets origineels kunnen opleveren.
Al snel zakte mijn irritatie over de lijst van Frits Spits tot een prettige prikkel. Mijn eigen lijst was even arbitrair en mijn opvattingen zijn per definitie strikt persoonlijk. Ik was al snel niet meer tegen Spits bezig, maar naar aanleiding van. Al ben ik tenminste niet zo pretentieus, om het woord Standaard in de mond te nemen.
Er is geen norm, geen maatstaf, geen meetlint waarlangs je een lied kunt leggen. In de kern is het Tekst op Muziek, maar er is ook een stem, een context, een thema. Er zijn zoveel invalshoeken. Er zijn zoveel redenen om van een liedje te houden. En er zijn ook vele manieren om van een liedje te houden. Er zijn liedjes die mij doen huilen, liedjes waarom ik moet lachen, liedjes waarop ik wil dansen, en liedjes die mij doen hallucineren. Er zijn zelfs liedjes die ik zou willen zingen.
