Koning Eenoog

Overigens

Ik wilde een statieportret maken van een potsierlijke ambtsdrager. Dat werd koong Eenoog. Ik nam altijd aan – analoog aan het spreekwoord – dat Eenoog koning is in het Land der Blinden. Maar nu vroeg ik mij af: is dat wel zo?

In het land der zienden is een blinde gemankeerd en hulpbehoevend, maar niet in het Land der Blinden. In tegendeel. In het Blindenland valt niets te zien en bestaat geen zicht. En – het is natuurlijk puur speculatief – stel dat er in het Blindenland toch licht zou zijn, vorm en kleur en zelfs schoonheid, dan kan Eenoog beter zijn oogje toeknijpen en zwijgen. Want wie in het Blindenland over schoonheid predikt, wordt onverbiddelijk aangehouden en opgesloten in een gesticht, zonder ramen en lichtschakelaars.
Niks koning.

Informatie

Datum: 6 en 7 februari 2023
Locatie: Werkkamer Herman boven
Attributen: Staf met pootje van de leren fauteuil, Kroon van stoelveer van de leren fauteil met messing salamander van de vader van Will, ooglap van een soeplepel, mijn gouden discosjaal, lijst van Gemeente Skarsterlan

Bekijk ook...

Ons strand

Toen ik met buurman en Meneer Houtman een bezoek aan het strand bracht – aan het eind van onze straat is dus een strand – maar goed, toen wij daar arriveerden voor het maken van een foto, was het bankje gelukkig nog vrij.

Denkend aan Zusje

Toen ik mijn zusje een foto van Meneer Houtman liet zien, zei ze: ‘Je moet hem op een steiger neerzetten, de nieuwe steiger van Salt bijvoorbeeld, bij Terherne …’ Ik wist niet meteen, wat ik met die suggestie aan moest, maar zij had dat beeld in mijn hoofd geplant en op een dag vulde het zich als vanzelf met betekenis.

De grens over

Meneer Houtman houdt mij danig bezig. ’s ochtends wakker wordt – om uurtje of 7, 6, 5 – dan loopt hij al weer te rommelen in mijn hoofd. En dat is erg vermoeiend. Ik zet hem het huis niet uit maar het werd tijd, dat hij op vakantie ging, de wijde wereld in. DE GRENS OVER.