luchtgitaar

Toelichting

Toen wij gegrepen werden door de popmuziek – in die vreemde jaren tussen kind en nozem – speelden wij luchtgitaar. Echte gitaren bestonden alleen op tv, dus gebruikten we een tennisracket. Nou ja, we bedoelden een badmintonracket, want tennis moest ook nog worden uitgevonden in Joure. Met de pick-up op tien waanden wij ons rocksterren, de nieuwe goden van die tijd, totdat Willem z’n moeder boven kwam, of het iets zachter kon.

Ik sliep met twee broers op de jongenskamer, en de pick-up stond beneden, dus thuis was ik niet Pete Townshend. Van Sinterklaas kreeg ik wel een koptelefoon, zodat de Goedheiligman geen last meer had van ‘die herrie’, maar als ik mijn ogen sloot kwamen vonden mijn vingers de denkbeeldige snaren ook nog wel. Pas toen ik te oud was om van voren af te beginnen, realiseerde ik me dat die sterren jongens waren zoals ons, alleen kregen zij van Sinterklaas een echte gitaar en hadden ze waarschijnlijk een eigen slaapkamer. Maar dan nog was de kans op eeuwige roem 1 op 1 miljoen. Later las ik in biografieën, hoe die sterren de Olympus hadden beklommen, maar de echte blues werd gezongen door de jongens, die het ook hebben geprobeerd, maar minder talent en geluk hadden gehad. Die jongens, dat waren mijn vrienden. En ik vond autobiografieën eigenlijk het leukst voordat het susses kwam. Just kids van Patti Smith houdt dan gewoon op. Geniaal.

Die luchtfoto

Door de inrichting en de geografische ligging van onze werkkamer liet ik Meneer Houtman foto links spelen. En omdat ik op dat moment Lyrics van McCartney las, die toevallig ook linkshandig is, schoot mij Blackbird tebinnen, dat hij voor het White Album van the Beatles schreef. Niet bepaald geen plaat waar wij vroeger luchtgitaar op speelden, maar wel met een hele rustige hoes voor deze foto. Die LP’s liet er natuurlijk gewoon in zitten, want voor je het weet flikkert zo’n illusie naar beneden. Voor die lucht-LP, om de koptelefoon zonder verster in te pluggen, gebruikte ik Third van de Softmachine. Toen ik die destijds voor een rijksdaalder van iemand overnam, was het al een miskoop.

Voor McCartney haalde ik het Mariabeeld erbij, hoewel McCartney in Let it be met Mother Mary eigenlijk zijn te vroeg overleden moeder bedoelde. Maar het gaat om het idee, toch. Trouwens, dat zwarte vogeltje aan zijn voeten is ook geen merel (blackbird), maar een metalen mus, omdat wij namelijk geloven dat onze vader na zijn dood als mus op aarde is teruggekeerd, om over ons te waken.

Als je het wilt geloven, zie je het.

Informatie

Datum: 19 december 2022
Locatie: Werkkamer beneden
Attributen:
     Dunlop tennisracket
     Pioneer koptelefoon uit 1971
     Gouden sjaal uit mijn disco periode
     Hoes White Album
     LP van Soft Machine
     Metalen mus