Toen ik in 1955 aan haar baarmoeder ontglipte, zei dokter de Boer tegen mijn moeder dat alles goed leek, maar een paar jaar later vonden ze op het kleuterbureau toch dat ik X-benen had. Niemand had daar ooit iets van gemerkt.Lees verder
Twee Meisjes – Raymond van het Groenewoud
de dag brengt ouderdom de nacht brengt vreemde uren de deken is zo zwaar een bladzijde slaat omLees verder
Is Clapton God?
Dr John schreef in zijn autobiografie Under the Hoodoo Moon: ‘I figure the more talent there’s in people, the bigger pain in the ass they usually are. But there are guys like Eric Clapton, who disprove the rule … he’s a real sweetheart.’Lees verder
De vaste plek der dingen
Mijn vrouw heeft ontegenzeggelijk de mooiste benen van voor de Cuba-crisis, maar gelukkig heeft ze ook enkele tekortkomingen, want van de volmaakte vrouw is geen man ooit gelukkig geworden. Zo is ze, ondanks het kwijnen van de oerbossen, dol op reclamefoldertjes. Bij het lezen worden ze rondom verspreid op stoelen, tafels en vloer, zonder een herkenbaar systeem. Ik verdraag het, maar ik zal er nooit aan wennen.
Toen ik zaterdag de nieuwe tv-gids, die zij hardnekkig radiobode noemt, wilde pakken en hij niet op zijn vaste plek onder de salontafel lag, keek ik in de krantenbak, maar...Lees verder
Live at Leeds in mijn platenkast
My generation (1970)
Mijn vriend Willem zette de buizenradio aan. Met het oplichten van het controlelampje naderde een bromtoon met een gevaarlijke krikkelkrak. Hij freubelde aan een kabel – krrrk! – en lichtte het deksel van de grammofoon. Uit een bruine hoes gleed een langspeelplaat.Lees verder
Mary & Jerry Bey
Kinderloos – Zangeres zonder Naam
In 1975 ontving de Zangeres zonder Naam een Gouden Harp van de Stichting Conamus. Eerdere gouden harpisten cabaretpromotor Wim Ibo vonden dat, door het belonen van ‘milieuverpestende smartlappe-rij en infantiele stompzinnigheid’, deze onderscheiding zodanig in waarde was gedaald, dat ze uit protest hun gouden harpen terugstuurden.Lees verder
De onvolmaakte hand van God
De onvolmaakte Hand van God
Na de koffie en de update van ons wederzijdse welzijn, vroeg ik kunstenares Hilda Kanselaar of ze nog nieuwe projecten onder handen had. Jazeker, ze had voor een expositie het thema van haar afstudeerproject weer eens opgepakt: De onvolmaakte hand van God.Lees verder
Bezoek
‘Wat doe je nou?’, vroeg ze toen ik de stofzuiger wegzette. ‘Ik ga me scheren,’ zei ik. ‘Ben je hier dan al geweest?’ ‘Hier liggen toch geen scherven?’Lees verder
Silver Lining: Karel van der Wal, Bert Middendorp, Domien de Winter Zittend: Douwe van der Werff
Twee publiek (1979)
Voor een achtergebleven decor met bostafereel in het Parochiecentrum speelde een band. Het pu-bliek bestond uit één meisje met een flesje spuitwater. In de vensterbank zat de manager. De bar-man, tevens koster, dopte een biertje voor de voorzitter van de Katholieke Plattelands Jongeren, die deze avond op zijn geweten had.Lees verder
De fiets van oom Anton
‘Oom Anton heeft een fiets gekocht,’ zei mijn neef Koen. Afgezien van het feit dat het bestaan van een oom Anton mij tot op dat moment was ontgaan, trof mij vooral zijn guitige lach die een sterk verhaal deed vermoeden.Lees verder
Een slim varken
Roy Buchanan - Pointless
Zoals vaak keek ik naar de Pointless, een quiz op de BBC. Een ouder echtpaar - mijn favorieten - waren op ongelukkige wijze in de tweede ronde uitgeschakeld. Ik deed mijn beklag bij mijn vrouw, die in de keuken net de tagliatelle bij de saus gooide. ‘Het eten is klaar,’ zei ze. Ik griste twee bor-den uit de kast, schepte eentje vol en spoedde mij weer naar de bank. ‘Hoef je geen mes?’ - ‘Nee, waarom?’Lees verder
Nick Cave, Bad Seed
Nick Cave - God is in the house
… maar je gaat toch niet op iemand stemmen, vanwege zijn muzikale voorkeur?, hoor ik u zeggen. O nee, waarom niet?Lees verder
De kleur van Liefde
‘Kan ik u helpen?’, vroeg het bloemenvrouwtje. ‘Misschien,’ zei ik, ‘waar staan de gele boeketten?’ ‘Geel! Dat is grappig,’ riep ze olijk. ‘Niemand vraagt om geel.’Lees verder
Ann Peebles – Zo’n Zeg-dat-nogges liedje
‘Is dat een schilderij of een foto?’, vroeg Joop, toen hij voor het eerst op bezoek kwam en wat onwennig de kamer rondkeek. Hij wees naar portret van opzij in een vierkante lijst, dat boven mijn draaitafel hing. ‘Dat is een platenhoes,’ zei ik.Lees verder
De speakers van de botsauto's
Muziek moet hard, toch? Natuurlijk, af en toe moet muziek hard. Je kunt een transistorradio tegen je oor drukken tot het pijn doet, maar dat is toch niet hetzelfde. Toen ik 15 was, hoorde je de muziek nergens zo hard als uit de speakers van de botsauto’s, met Jouster Merke.Lees verder
De slappe lach van Siw Malmkvist
Zelfs als kind had ik al jeugdsentiment, ook al noemde ik toen alleen maar een warm gevoel in mijn buik. Op de B-kant van Spiegelbeeld (Willeke Alberti) stond bijvoorbeeld Toen je me kuste. Als ik dat draaide had ik heimwee, naar een tijd die ik zelf niet meegemaakt. Dat was een rare spirituele ervaring n als het terug luister, kan ik het nog steeds navoelen.Lees verder
De verrassing
Toen ik bij de printer stond te wachten, voelde mijn hand een briefje in mijn broekzak. Ik vouwde het open en las de naam van mijn vrouw. Toen herinnerde ik me, dat ze me dat papiertje gisteren bij thuiskomst had gegeven met de woorden: ‘Niet kijken, ik wil niet weten wie jij hebt. Dan is het geen verrassing.’Lees verder
Annemarie Nauta. In het boek stond een andere foto uit dezelfde serie: Bois de Boulogne, Parijs.
Foto van Olga
‘Ik moet je iets laten zien,’ zei ik, toen mijn vrouw thuiskwam. Maar helaas, er was iets fout gegaan bij het opnemen van de uitzending. Ook bij een haastige speuractie op het wereldwijde net vond ik niet de foto van Annemarie Nauta, die in mijn ziel stond gebrand.Lees verder
De biografie door Leon Verdonschot
Luc de Vos, Man van Taal
Toen het hart van Luc de Vos vijf jaar geleden – op 29 november 2019 – plotseling stilstond, weende heel Vlaanderen. En dat terwijl Matthijs van Nieuwkerk in DWDD, waar deze Man van Taal aan tafel werd herdacht, moest bekennen dat hij nog nooit van hem had gehoord, zelfs niet van zijn band Gorki.Lees verder
Wuivend riet, als je het ziet
Ben even weg ***
Omwille van de lieve vrede laat ik mij niet uit over dit geval van overmacht, of wat daarvoor door moest gaan, maar het lag niet aan mij dat ons uitstapje naar P. niet doorging. Omdat ik de hiervoor opgenomen ouwelullendag niet wilde verlummelen, stond ik toch om zeven uur op. In mijn halfslaap was een plan gerijpt, een doel, een missie.Lees verder
Inwendig onderzoek van een fauteuil
Inwendig onderzoek
‘Wat doe jij thuis?’, vroeg mijn vrouw, toen ik maandagmiddag om half één de woonkamer binnen stapte. Ze zat netjes aangekleed met een krant op de bank, dus liet ik de gespeelde verdenkingen van een geheime minnaar maar achterwege en kwam meteen terzake. ‘Wij moeten praten,’ zei ik en ik nam plaats in de leren fauteuil.Lees verder
Bruce Springsteen - Follow that dream
1978: Toevallig was mijn vriend Kees eerst bij de fonotheek langs gereden, toen hij mij opzocht in Noordbergum, waar ik destijds in zonde leefde met de plaatselijke schooljuf. En geheel toevallig had hij Darkness on the edge of town van Springsteen bij zich.Lees verder
Spporzicht Koudum
Spoorzicht
‘Zal ik de dozen van zolder halen?’, vroeg ik zaterdag na Driekoningen. Mijn vrouw keek een beetje zuur en vroeg: ‘Zullen we hem niet nog een weekje laten staan?’ ‘Mij best,’ zei ik, ‘we hebben niet voor niets een plasticboom. Wat mij betreft blijft hij staan tot Pasen.’ Onwillekeurig moest ik denken aan een zaterdag tegen Pasen 1976.Lees verder
Pages
No front page content has been created yet.