Muziekverhalen

Bouwverhalen

Verhalen van alledag

Boeken

Rue Michel Bizot 48 Parijs 7e verdieping

De ogen van Francine

Ze zeggen dat je eerste liefde heimelijk altijd op nummer één blijft staan. Maar dat geldt niet voor mij. Ik denk nog zelden aan haar terug en dan nog slechts met weemoed. Maar toen de Oude Schrijver haar naam noemde, zag ik weer haar ogen, smeulend verlangen naar brandende liefde.Lees verder

Het hout wordt net zo grijs als de vlonderdelen.

De circulaire tuintafel

Circulaire tuintafel

Het is niet zuinigheid, althans niet alleen, maar voor ik iets ontwerp, denk ik eerst: wat heb ik nog liggen? Want de circulaire gedachte zit in mijn bloed.

Het Siciliaanse tegeltableau dat als blad voor de tuintafel had gediend bleek niet vorstbestendig. Ik wist dat wel en eerst zette ik het ’s winters ook binnen, maar net als de jeugd van tegenwoordig begon ik te denken: Wat een gedonder en Ach, het valt ook wel mee. Dus vroor de boel kapot.

Bij een tegeloutlet (waarvan ik het bestaan niet kende) kochten we voor een habbekrats namaak...Lees verder

Fries Golfkastje

Nadat mijn kastje met een 4 collage’s van platenhoezen voor de achterwand van onze woonkamer was afgekeurd, ook door mijzelf, moest er iets nieuws komen.Lees verder

1,25 x 1,05 x 0,26 (bxhxd)

Platenkast

Deze PLATENKAST noemde ik oorspronkelijk telefoonkastje, omdat er in de woonkamer nog steeds een kastje moest komen om de vaste telefoon op te plaatsen en de waar ik de draden van de mobieltjes en iPad ook maar wilde hebben.Lees verder

De handen van mijn moeder

‘Kijk,’ zei mijn moeder. Ze wilde naast me komen zitten. ‘Anderhalve meter,’ zei ik weer. ‘Ach ja,’ zuchtte ze. Ze reikte me haar ‘app-apparaat’ aan en nam weer plaats bij het raam. Op de foto zat een familielid op zijn ziekbed met een duim op. ‘Heeft ie …?’ ‘Nee, het is wat anders,’ zei ze, ‘maar aan zijn voeten …’Lees verder

Springtime in Amsterdam – Wally Tax

Iedereen kent de verhalen over het graf van Jim Morrison op Père Lachaise in Parijs. Mij zie je daar niet, al ga ik weleens op bedevaart. Voor het eerst was dat in de zomer van 2006. Mijn vriend Koos van der Sloot wilde het graf van Wally Tax op de Nieuwe Ooster Begraafplaats in Amsterdam bezoeken.Lees verder

Kalverliefde - Joni Mitchell

Als liefde voor muziek oprecht is, kun je ook verliefd worden. Falling in love, zoals de Engelsen veel treffender zeggen, want dat is het. Vallen, voorover met je snufferd in de hopjesvla. Dat overkwam mij op een prachtige middag in de zomer van ’78 te Avignon.Lees verder

1955

Snijpunt Heegermeer, 1997

Toen ik in 1955 aan haar baarmoeder ontglipte, zei dokter de Boer tegen mijn moeder dat alles goed leek, maar een paar jaar later vonden ze op het kleuterbureau toch dat ik X-benen had. Niemand had daar ooit iets van gemerkt.Lees verder

Twee Meisjes – Raymond van het Groenewoud

de dag brengt ouderdom de nacht brengt vreemde uren de deken is zo zwaar een bladzijde slaat omLees verder

Is Clapton God?

Dr John schreef in zijn autobiografie Under the Hoodoo Moon: ‘I figure the more talent there’s in people, the bigger pain in the ass they usually are. But there are guys like Eric Clapton, who disprove the rule … he’s a real sweetheart.’Lees verder

Live at Leeds in mijn platenkast

My generation (1970)

Mijn vriend Willem zette de buizenradio aan. Met het oplichten van het controlelampje naderde een bromtoon met een gevaarlijke krikkelkrak. Hij freubelde aan een kabel – krrrk! – en lichtte het deksel van de grammofoon. Uit een bruine hoes gleed een langspeelplaat.Lees verder

Mary & Jerry Bey

Kinderloos – Zangeres zonder Naam

In 1975 ontving de Zangeres zonder Naam een Gouden Harp van de Stichting Conamus. Eerdere gouden harpisten cabaretpromotor Wim Ibo vonden dat, door het belonen van ‘milieuverpestende smartlappe-rij en infantiele stompzinnigheid’, deze onderscheiding zodanig in waarde was gedaald, dat ze uit protest hun gouden harpen terugstuurden.Lees verder

De onvolmaakte hand van God

De onvolmaakte Hand van God

Na de koffie en de update van ons wederzijdse welzijn, vroeg ik kunstenares Hilda Kanselaar of ze nog nieuwe projecten onder handen had. Jazeker, ze had voor een expositie het thema van haar afstudeerproject weer eens opgepakt: De onvolmaakte hand van God.Lees verder

Bezoek

‘Wat doe je nou?’, vroeg ze toen ik de stofzuiger wegzette. ‘Ik ga me scheren,’ zei ik. ‘Ben je hier dan al geweest?’ ‘Hier liggen toch geen scherven?’Lees verder

Silver Lining: Karel van der Wal, Bert Middendorp, Domien de Winter Zittend: Douwe van der Werff

Twee publiek (1979)

Voor een achtergebleven decor met bostafereel in het Parochiecentrum speelde een band. Het pu-bliek bestond uit één meisje met een flesje spuitwater. In de vensterbank zat de manager. De bar-man, tevens koster, dopte een biertje voor de voorzitter van de Katholieke Plattelands Jongeren, die deze avond op zijn geweten had.Lees verder

Een slim varken

Roy Buchanan - Pointless

Zoals vaak keek ik naar de Pointless, een quiz op de BBC. Een ouder echtpaar - mijn favorieten - waren op ongelukkige wijze in de tweede ronde uitgeschakeld. Ik deed mijn beklag bij mijn vrouw, die in de keuken net de tagliatelle bij de saus gooide. ‘Het eten is klaar,’ zei ze. Ik griste twee bor-den uit de kast, schepte eentje vol en spoedde mij weer naar de bank. ‘Hoef je geen mes?’ - ‘Nee, waarom?’Lees verder

Nick Cave, Bad Seed

Nick Cave - God is in the house

… maar je gaat toch niet op iemand stemmen, vanwege zijn muzikale voorkeur?, hoor ik u zeggen. O nee, waarom niet?Lees verder

De kleur van Liefde

‘Kan ik u helpen?’, vroeg het bloemenvrouwtje. ‘Misschien,’ zei ik, ‘waar staan de gele boeketten?’ ‘Geel! Dat is grappig,’ riep ze olijk. ‘Niemand vraagt om geel.’Lees verder

De speakers van de botsauto's

Muziek moet hard, toch? Natuurlijk, af en toe moet muziek hard. Je kunt een transistorradio tegen je oor drukken tot het pijn doet, maar dat is toch niet hetzelfde. Toen ik 15 was, hoorde je de muziek nergens zo hard als uit de speakers van de botsauto’s, met Jouster Merke.Lees verder

De slappe lach van Siw Malmkvist

Zelfs als kind had ik al jeugdsentiment, ook al noemde ik toen alleen maar een warm gevoel in mijn buik. Op de B-kant van Spiegelbeeld (Willeke Alberti) stond bijvoorbeeld Toen je me kuste. Als ik dat draaide had ik heimwee, naar een tijd die ik zelf niet meegemaakt. Dat was een rare spirituele ervaring n als het terug luister, kan ik het nog steeds navoelen.Lees verder

De biografie door Leon Verdonschot

Luc de Vos, Man van Taal

Toen het hart van Luc de Vos vijf jaar geleden – op 29 november 2019 – plotseling stilstond, weende heel Vlaanderen. En dat terwijl Matthijs van Nieuwkerk in DWDD, waar deze Man van Taal aan tafel werd herdacht, moest bekennen dat hij nog nooit van hem had gehoord, zelfs niet van zijn band Gorki.Lees verder

Wuivend riet, als je het ziet

Ben even weg ***

Omwille van de lieve vrede laat ik mij niet uit over dit geval van overmacht, of wat daarvoor door moest gaan, maar het lag niet aan mij dat ons uitstapje naar P. niet doorging. Omdat ik de hiervoor opgenomen ouwelullendag niet wilde verlummelen, stond ik toch om zeven uur op. In mijn halfslaap was een plan gerijpt, een doel, een missie.Lees verder

Inwendig onderzoek van een fauteuil

Inwendig onderzoek

‘Wat doe jij thuis?’, vroeg mijn vrouw, toen ik maandagmiddag om half één de woonkamer binnen stapte. Ze zat netjes aangekleed met een krant op de bank, dus liet ik de gespeelde verdenkingen van een geheime minnaar maar achterwege en kwam meteen terzake. ‘Wij moeten praten,’ zei ik en ik nam plaats in de leren fauteuil.Lees verder

Bruce Springsteen - Follow that dream

1978: Toevallig was mijn vriend Kees eerst bij de fonotheek langs gereden, toen hij mij opzocht in Noordbergum, waar ik destijds in zonde leefde met de plaatselijke schooljuf. En geheel toevallig had hij Darkness on the edge of town van Springsteen bij zich.Lees verder

Pages

No front page content has been created yet.